آمده است. ای نیکوکردار! بدکار به نزد تو آمده است. پس از زشتی و گناهی که نزد من است به زیبایی آنچه نزد توست، درگذر؛ ای بخشاینده! امام صادق (ع) فرمود: کانَ إِذَا ذَکرَ الْمَوْتَ بَکی وَ إِذَا ذَکرَ الْقَبْرَ بَکی وَ إِذَا ذَکرَ الْبَعْثَ وَ النُّشُورَ بَکی وَ إِذَا ذَکرَ الْمَمَرَّ عَلَی الصِّرَاطِ بَکی وَ إِذَا ذَکرَ الْعَرْضَ عَلَی اللَّهِ تَعَالَی ذِکرُهُ شَهَقَ شَهْقَةً ...
متفاوت است. قمی مشهدی حد الامکان تمایل دارد که روایات کمتری را طرح کند. بدین سان، تأویل روایات و حمل آنها بر معنایی خلاف ظاهر، یا حملشان بر تقیه، در تفسیر وی بسیار دیده می شود. یک مثال شایان توجه از حمل روایات بر معنایی خلاف ظاهر، تفسیر وی از آیۀ 55 سورۀ آل عمران است: إِذْ قَالَ اللَّهُ یا عِیسَی إِنِّی مُتَوَفِّیک وَرَافِعُک إِلَی وَمُطَهِّرُک مِنَ الَّذِینَ کفَرُوا ... ؛ آیه ای که در آن ...
، بحق تو بر آنها، و کسی را آگاه تر به حق تو از خودت نمی شناسیم. ای آقایم ای خدا، ده بار، بحق محمد، ده مرتبه، بحق علی، ده بار، بحق فاطمه، ده بار و نام هر یک از امامان بعد از او را برده و بحق آنان خداوند را ده بار سوگند ده، تا این که به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خودت برسی، از جایگاهت بر نمی خیزی مگر این که حاجتت برآورده شده باشد. (موحد ابطحی، 1420ق، دعای 26، ص 40) (22) و این همان دعایی است ...
مادر [خود] احسان کنید اگر یکی از آن دو یا هر دو در کنار تو به سالخوردگی رسیدند به آنها [حتی] اوف مگو و به آنان پرخاش مکن و با آنها سخنی شایسته بگوی و از روی مهربانی در برابر آنها بال های خضوع و ذلّت فرودآر ، و بگو: پروردگارا هر دو را رحمت کن به پاس آنکه مرا در خردی ( از روی رحمت ) تربیت کردند. لذا در این آیات نیز به آیه "وبالوالدین احساناً" اشاره شده و خداوند میفرماید حتی در زمان پیری و کهنسالی ...
که خداوند از جانب خودش یا به دست ما گرفتار عذابتان کند، پس منتظر باشید که ما نیز با شما در انتظاریم. 3- جهاد برای گرفتن حق: ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ (انفال: 13) آن کیفر بر آنان بدان سبب بود که با خدا و رسولش به مخالفت برخاستند. کیفر کسانی که به دشمنی با خدا و پیامبرش برخاستند از مصادیق جهان برای گرفتن حق است. امام علی (ع) در نکوهش کوفیان فرمود: برای پیروزی منتظر چه ...
قرآن کریم نیز در سوره ی مبارکه ی رعد به آن اشاره دارد: إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلاَ مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ (الرعد/ 11). حیدری سرزمینی سترون و عقیم را به تصویر می کشد؛ سرزمینی که تمام عناصر آن دچار خمودگی و تیرگی شده اند. هرچه خواننده پیش می رود به عمق یأس و ناامیدی شاعر نسبت ...
خانه
