سایر منابع:
سایر خبرها
آنجا شب و روز گریه می کرد. وقتی بهش تلفن کردم، گفت ای کاش مونده بودم. (پیر پرنیان اندیش، ص 986) به باور سایه، کسرایی در اشعارش دو جنبه داشت؛ یکی جنبه سیاسی اش هست که خوب نیست؛ یعنی کسرایی شعرش رو تبدیل کرد به مقالات روزنامه ای؛ برای این که کسرایی دلش می خواست تو همه حوادث شعر داشته باشه و پای حوادث شعر می گفت. حوادث هم که تمامی نداره، و همین مسئله هم به کسرایی مجال نمی داد که بنشینه و ...
، دوباره همان گرمی را حس کردم و صدایش توی گوشم پیچید: هر چی خدا بخواد همون می شه... باید راضی می بودم به رضای خدا... چادر سر کردم و به طرف در حیاط رفتم. لحظات رفتن محمد جلوی چشمانم زنده شد. هنوز داشتم به گرمی صورتش فکر می کردم و خوشحالی توأم با زیبایی لحظة وداع. چشم هایم خیس شد. از پله ها پایین رفتم تا به بهشت رضا بروم و دمی با او باشم... بر اساس خاطره ای از خواهر شهید محمد آرش احمدی ...