شهیدی که آرزوی مفقودالاثری داشت

دغدغه همیشگی اش بود. تمرین می کرد. می رفت گلستان شهدا توی قبرهای خالی می خوابید. شب بود گلستان هم چراغ نداشت. بعد هم آرزو کرد طوری شهید شود که هیچ اثری ازش باقی نمونه. می گفت: این طوری خالصانه میرم پیش خدا. ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)