زندگی با خوب و بدِهایش جذاب و خواستنی است. نمایش، با زندگیِ انسان ها عجین شده است و چیز زیادی هم از ما نمی خواهد. او فقط جایی می خواهد برای زیستن و ادامه دادن، تا بتواند از ما و احساساتمان بگوید، از آرزو های دست یافته و نیافته امان، از آداب و رسومی که گاهی زندگی کردنی ست و گاهی دست و پا گیر و در یک کلام، او می خواهد تصویری از "زندگی" را بر روی صحنه ی نمایش، تقدیم نگاه های رودر رویمان کند ...