مسئله را بازگو کردند و ظاهراً میرزای شیرازی با گریه مرجعیت را پذیرفت؛ یعنی به راحتی زیر بار مرجعیت نرفت. این زهد مثال زدنی و تقوای نورانی که در این علما بود، موجب شد که حتی از این مناصب معنوی هم به گونه ای پرهیز می کردند. در هر صورت به نظرم این واقعه باید به عنوان یک نقطة برجستة اخلاقی در تاریخ مرجعیت ثبت بشود و بسیار هم این گفتار زیبا و دلربا است. آیا این صحت دارد که سادگی بیش از حد میرزای ...