ببندند و فکر کنند نابیناند. در واقع نویسنده می خواهد این را منتقل کند که این نابینایی چقدر می تواند مشکل درست کند و در واقع معلولیت این جا نماد شکرگزاری است. البته این رویکرد در کتاب ادامه اصلاح می شود چراکه معلولیت نماد شکرگزاری نیست و حضور افراد دارای معلولیت در جامعه به خاطر این نیست که ما آن ها را نگاه کنیم و بعد خدا رو شکر کنیم که ما آن معلولیت را نداریم. پورمحمدی بیان کرد: معلول یک ...