می سازد. امروزه نگاهی مجدد به مسائل بنیادین بیان شده توسط حکیمی در اسفند ماه 57 یعنی تنها یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی خالی از لطف نیست. در راس همه آنها مساله آموزش و پرورش قرار داشت (پر بیراه و پوشیده نیست که این مساله امروز هم دغدغه و درد عمده علاقه مندان به اسلام و ایران است). در ادامه مساله روحانیت انتشارات مذهبی و سایر موارد مبتلابه فرهنگی اجتماعی در همه این دوگانه سازی های علوی اموی ...