. این روزنامه از همان اول حس خوبی به من می داد. آنچه در ذهن داشتم را می نوشتم. اغلب بدون سانسور، اما اگر منتشر می شد و بشود. شاید به این دلیل که حوزه نوشتنم، همیشه فرهنگی و سبک زندگی بوده و من تاجایی که یاد گرفته ام، این دو موضوع را با نگرش های سیاسی قاطی نکرده ام. هر چند تا توانسته ام از سیاست که هزار جای اما و اگر و ملاحظه دارد، دوری کرده ام، چرا که طبق یک تفکر سنتی، سیاست را بی پدر و ...