سفرنامه ای شیرین از امیرخانی است واقعا ستودنی و خواندنی و حتّی نیوشیدنی است و پایان زیبای کتاب نیز از آن پایان هایی است که هرگز از خاطرم محو نمی شود. خدا عاقبت همه نویسندگان متعهّد را عموماً و عاقبت امیرخانی را خصوصاً ختم به خیر کند آمین. سی سال از خدا عمر گرفته بود ولی هنوز زن نگرفته بود شاعر هم شده بود! (هیچ بعید نمی دانستم در اثر تجرّد سر از بیابان شاعری در آورده باشد) ...
بود و به حرف هایی برمی گشت که برخی مقام های مسئول اعم از قضایی و اجرایی در روزهای گذشته راجع به آن گفته بودند. شاعره ای جوان راجع به 'زن' شعر خواند و در حقیقت در طنز خود از نوع نگاه مردان به زنان سرزمینش گلایه داشت؛ همان مردمانی که به گفته او به رانندگی زنان هم گیر می دهند و زنانی که حتی در انتصابات هم با وجود تحصیلات بالای زنان، تعداد کمتری از آنان جذب بازار کار می شوند. یکی از ...
. 18 سال از آن دوران گذشته و من امیدم را از دست داده ام و همچون دیگران خود را به سیلابی سپرده ام که نمی دانم مسیرش کجاست. به همین دلیل هم در هزارپا عامدانه از هرگونه قضاوت و دفاع از دیدگاهی یا مذموم نشان دادن آن پرهیز و از در لفافه سخن گفتن و پشتیبانی از حرف و پیامی دوری می کنم. طالبی نژاد: این رویکرد در کارنامه خیلی از فیلمسازهای دنیا هم بوده که گاهی به ناگزیر فیلم هایی ساخته اند که ...
.... اما این روند ادامه پیدا می کند و لحظه به لحظه بر حجم و تعداد آنها افزوده می شود و درست مشابه آنچه قبلا گفته شد راهی می شود برای گریز نویسنده از توصیف مستقیم: پنبه له شده ی خون آلود بی جان می افتد کف اتاق. ، سرما همراه باد شتاب زده می آید. و یا باران که میزند، خانه خیس و خجالت زده می شود. و نیز: خیالم همه جا دست می کشد. نویسنده چندان درگیر این روش شده است که نمی تواند از آن چشم ...