به خود مشغول کرده بود. وی در سروده ی لا تسرقوا الشمس در قالب کلماتی نمادین، به سرزمین از دست رفته ی خود عشق می ورزد. عشق به فلسطین چنان با تن شاعر درهم تنیده است که به یغما رفتن تمام مواهب طبیعی در نظر وی هیچ اهمیتی ندارد بلکه آنچه برای وی مهم بود؛ همان وجود خود وطن است که منبع امید، حیات و جهاد برای شاعر است و همانند خورشیدی تابناک در سرزمین های عربی می درخشد: خُذوا کلَّ شیء و لاتسقوا ...
خانه
