بلوچ دارد با لهجه ی دلبرانه اش به زائر دیگری چگونگی سفرشان را توضیح می دهد: 20 ساعت است تو راهیم. هوا گرم است. تهران هوا خوب تر است. کمی که می گذرد سمت و سوی حرف هایشان می رود سمت امام؛ مرد بلوچ می گوید: ما تا اسم امام می آید یاد وحدت حضرت رسول الله می افتیم . و بعد کل جمع صلوات زیبایی سر می دهند. عاقبت، جهان به دست آن ها می افتد مردمی که آمده اند همه بنظرم ساده و بی شیله ...
خانه
