علی (علیه السلام) را علیه دشمنان تحریک کرده بود گران آمد و نزد معاویه رفت.[37] و هنگامی که باخبر شد که کارگزار او در بصره – که به استناد ظاهر نامه پسر عم ایشان عبداللَّه بن عباس بوده است – ابداً ملاحظه سابقه و خویشاوندی او را نکرد و در نامه ای بس تند و شدید اللحن او را مورد نکوهش قرار داد. در بخشی از این نامه چنین آمده است: سوگند به خدا اگر حسن و حسین کاری که تو انجام دادی ...
خانه
