اما رفته رفته گویی معصومیت و دغدغه مندی از این نوع سینما رخت بربست و عافیت طلبی و لودگی محض و اروتیسم یا بازی های روشنفکرانه با absurd جایش را گرفت. از آن سینمای کمدی اصیل و سبک پذیر و مؤلف، به لویی دوفونس و نورمن ویزدم و چیچو فرانکو و ترینیتی، لاندا بوزانکا و... رسیدیم. ... ادامه خبر