دیر زمانی است که غمگین و پژمرده ایم. از کتاب روزگار، سیاهی نوشته را به یاد می آوریم. سینه مردمان لک، غم هزاران ساله دارد. ما فراموش کار نیستیم. شادی، خنده و سرخوشی را بسیار دوست می داریم و می خواهیم، ولی چه کنیم که شادی مان در سایه غم های دیرین، رنگ و قار می گیرد و سنگین می شویم ... ... ادامه خبر
خانه
