قادرپناه در جواب این سؤال که اساساً انگیزه اش از روی صحنه بردن تئاتر در چنین شرایطی چیست، ادامه می دهد: من می خواهم ثابت کنم تئاتر تفریح نیست. تئاتر شغل است. اکنون در درخت شیشه ای آلما یک گروه 30 نفره در حال کارند و امیدوار به این که امورات زندگی شان را از این طریق بگذرانند. من در برابر سؤال چه لزومی دارد که اکنون و در این شرایط روی صحنه بروید؟! می پرسم آیا اهالی تئاتر نیازی به کار کردن برای گذران زندگی شان ندارند؟! آیا شغل شان را به چشم تفریح شان می بینید و گمان می کنید در حال خوشگذرانی اند؟! آیا سایر شاغلان در دیگر مشاغل نیاز به کار کردن ندارند که ما نداشته باشیم؟! ...