/ چشمه هاشان جوشان/ گاوهاشان شیرافشان باد/ من ندیدم دهشان/ بی گمان پای چپرهاشان جا پای خداست/ ماهتاب آنجا می کند روشن پهنای کلام/ بی گمان در ده بالاست، چینه ها کوتاه است/ مردمش می دانند که شقایق چه گلی است/ بی گمان آنجا آبی، آبی است/ غنچه ای می شکفد، اهل ده باخبرند/ چه دهی باید باشد!/ کوچه باغش پر موسیقی باد/ مردمان سر رود، آب را می فهمند/ گل نکردندش، ما نیز/ آب را گل نکنیم [46] در این شعر ...
خانه
