) نقل شده که: الهی ما عبدتک خوفا من نارک و لا طمعا فی جنتک، بل وجدتک اهلا للعباده فعبدتک [1] البته معنای چنین بیاناتی این نیست که عارف خوف و طمع ندارد و از جهنم نمی ترسد. این طبیعی است که عارف هم می ترسد. او از عذاب خوف دارد. کسی از عذاب خوشش نمی آید، ولی انگیزه اصلی وی در عبادت حب است؛ یعنی حتی اگر عذاب و پاداش هم نبود، باز خدا را می پرستید. نه این که عذاب چیز مهمی نیست. هیچ کس عذاب را دوست ...
خانه
