کوچکی از دنیا باشد، برای خود آرزو داشته اند. اما امیرمؤمنان علیه السلام با نشستن بر کرسی خلافت و برخورداری از همه امتیازات زمام داری بر سرزمین گسترده اسلامی آن روز، خلافت را با صرف نظر از آثار مثبت آن تا فروترین حد متصور، خرد و ناچیز ساخت، تا بدانجا که آن را از نعلین پینه زده خود، که به نظر ابن عبّاس فاقد قیمت بود،(49) یا از عطسه زدن بز، پست تر شمرد،(50) در حالی که می توانست از لذت های دنیا ...
خانه
