روی فرمان می کوبد و یک لعنت به این تهران، لعنت به ترافیک، لعنت به من، لعنت به زندگی و... می گوید. علی می بیند انگار این صحنه خیلی هم برایش غریب نیست و هر روز پیش چشمش مرور می شود. نیم ساعت بعد از ترافیک می رسند به محل جدایی، مادرش به سرعت ترمز دستی را می کشد، از ماشین پیاده می شود، کمربند علی را باز می کند یک بوس سرسری و دکوری روی لپ های علی جا می گذارد، دست تکان می دهد و می رود. مربی علی سومین نفری ...
خانه
