دایی وانیا و باغ آلبالوی چخوف و شاه لیر شکسپیر سخن به میان می آید. ازاین رو نمایش بر بستری کوبیده و آماده قرار دارد و با ریشه ای کهن آب می خورد. نه اینکه نمایش های تجربی و نو و خلاق را خسته کننده و بی ریشه بدانیم، اما آشنایی و ارجاع به آثار بزرگ نمایشی جهان، بی تکرار مکررات، راه رفتن در مسیری است جهانی و برآمده از فهم مشترک بشری. همان گونه که نمایش های خلاق و جدید راه های جدید را پیش روی فهم بشر ...