افتد بریزد اشک با تطویل را بگذرد یوسف به ره گر مرقد راحیل را تا بکی صد حیله می آری بی تحلیل مار حیله کن بهر مآلی هم دمی تحلیل را انبیا را آمدی جبریل با شرع و کتاب کی توانی خواب بینی سایه جبریل را یا پس تو هم ای فیل، صاحب کعبه را شرمی بدار شرم می آید گر از این خانه صاحب فیل را کن بخود رحمی که چون طیر ابابیلت رسد ...
خانه
