دیگری دارد: شاید چون دروازه آدم را یاد صحنه می اندازد و دروازه بان توی آن احساس می کند که مثل هنرپیشه است. این به طور تلویحی اشاره ای است به عشق و علاقه آینده کامو به تئاتر. احتمالا کامو خود را به عنوان کارگردان سایر بازیکنان می داند. به عنوان دروازه بان، او بر زمین بازی مشرف است، دفاع را سازماندهی و توپ را پخش می کند. اگرچه او بازی ساز نیست اما آخرین مرجع، برای تعیین سرنوشت یک شوت یا ضربه سر است ...