غزل شماره 50 حافظ نشان می دهد که شاعر پس از بازگشت از تبعید در آرزوی اعتنا و توجه مجدد شاه شجاع بوده و این غزل را به همین امید سروده است. اما در ابیات پایانی خویشتن را به صبر و بردباری در شرایط پیش آمده توصیه می کند و ارباب زمانه را بی مروت می شمارد که نشان از بی اعتنایی ممدوح دارد. ... ادامه خبر