پناه می برم از این که... از این که حسد کردم... از این که تظاهر به مطلبی کردم که اصلاً نمی دانستم. از این که زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم. از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم. از این که مرگ را فراموش کردم. از این که در راهت سستی و تنبلی کردم. ... ... ادامه خبر
خانه
