غزل شماره 486 حافظ در زمانی که خواجه تورانشاه در اوج قدرت و با کمال ابهت به امر وزارت مشغول بوده است سروده شده و به منزله تبریک شمرده می شود. همه اجزای طبیعت از وحدانیت و عرفان دَم می زنند؛ بلبلی که روی درخت آواز می خواند، زردشت، موسی، درخت وادی طور و.. ... ... ادامه خبر