با او پنجه درافکنی. شک ندارم که پیروز خواهی شد. به محض اینکه عرق جبینت خشک شد تلفن بکن تا صدایت را بشنوم. دست و بازویت نیرومند باد و زانوانت استوار. هر صبح و شام برایت و ان یکاد می خوانم. دعات می کنم و بی صبرانه منتظر خبرهای خوشم. محمدعلی موحد پنجم اسفند 1399