این منم؛ هیزمی که درخت بود

خورشیدی زیر سر نداشتم که شب را می سوختم که با تمامی مردگان از گور برمی خواستم و کهکشان های قضا شده رانخ به نخ پک می زدم این من بودم کسی که مسیر فاجعه را باز می گشت پادشاهی با لشگری از کلمه ها که خدایان خسته از نبرد را به آینه ها میبخشید و پنجره ای رو به درخت می گشود ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)