، روی آورده اند، چون به نظر آن ها، چیدن چند واژه در کنار یکدیگر و خلق یک سطر به عنوان شعر، آسان تر از دست و پنجه نرم کردن با تنگنای عروض است، وگرنه دلیلی ندارد در جامعهٔ ما، تعداد افرادی که به خیال خود شعر سپید می نویسند، اینقدر زیاد باشد. دوستی می گفت: دانستن عروض برای یک غزلسرا، چندان الزامی نیست و همین که به صورت سماعی با آن آشنا باشد کافیست، اما کسی که قصد نوشتن شعر سپید دارد، باید ...
تشنگی گاگله می مکد، پازنی که به کوه خواب های شاعر را آشفته می کند و... همه و همه مصداق عینی این ادعا هستند. یکی از مهم ترین ویژگی های زبانی شعر زنگنه سادگی واژه ها، عبارات و جملات است. او آن قدر عمیق می نگرد که درکوچه پس کوچه های ذهنش به جست وجوی واژه ها نمی گردد و قصد ندارد با ترکیب های بدیع و دیریاب و انتزاعی، هنجار و نطم معمولی ذهن و زبان مخاطبش را دستخوش تغییر کند؛ بلکه به راحتی دم ...
برخی از این موارد نیز به آلمانی معنی شده اند. برای نمونه در زیر واژه ی دل از 183 ترکیب این واژه یاد شده است، مانند: دل آراستن، دل آزاد، بر (به) دل آسان (گران، سخت)، دل آگنده، به (ز) مهر (خشم، کین، کینه) دل آگنده، در دل آمد (بود) که...، دل به جای آمدن و غیره و غیره. ولف در تنظیم فرهنگ خود همه ی مواردی را که یک واژه ی شاهنامه در چاپ های مول و ماکان و فولرس و فرهنگ های اسدی و عبدالقادر آمده ...
یزدفردا "سلسله مقالات شادروان ابوالحسن نجفی استاد مسلم ادبیات فارسی آنقدر ارزش دارد که به عنوان گنجینه از آن یاد کرد . به هر حال فرصتی دست داد تا تعداداندکی از مقالات استان را برای مخاطبان فردایی منتشر کنیم . حوزه (های) آثار: فلسفه زبان شناسی ادبیات اسلامی عنوان مقاله: وزن دوری، مشکلی که عروض قدیم آن را نادیده گرفته است حوزه (های) تخصصی: عروض سنتی چکیده ...
است که باز در اثر بررسی بیشتر نمونه های دیگری نیز به دست آیند، همچنان که ممکن است که تک و توک این واژه ها در سخن فردوسی آمده و از نگاه نگارنده پنهان مانده باشند. ولی به هر حال این نمونه ها نشان می دهند که شعر دقیقی در شاهنامه از جهت کاربرد واژه ها و ترکیبات نیز ویژگی خود را دارد. پژوهش در واژه های ابیات بازمانده از دقیقی در بیرون از شاهنامه نیز تأیید می کند که دیوان از دست رفته ی او واژه نامه ی ...
...: پر از نور مینو ببد دخمه ها (57)، چو اندر گذشت آن شب و بود روز (472). گواه های دیگر: 86، 861 و 893. 2- صرف فعل بایستن در دوم شخص مفرد مضارع: تو بایی همی ای مه کشورا (897). در زبان فارسی صرف فعل های بایستن و شایستن جز در سوم شخص مفرد مضارع (باید و شاید) و دوم شخص مفرد ماضی (بایست و شایست) خیلی زود متروک شده است و نگارنده در شعر فردوسی نیز گواهی برای آن ندارد. گرگانی در ویس و رامین به صرف ...
.... برای نمونه می توان به ترجمه کتاب ادبیات چیست اثر سارتر اشاره کرد که وی آن را با تاثیرپذیری از فضای سیاسی- انقلابی سال های پیش از انقلاب ترجمه و منتشر کرده است.(3) ***نقد ادبی و وزن شعری نمی توان از متخصصان علم عروض (شناختن وزن شعر) فارسی در دوره معاصر سخن به میان آورد اما نامی از نجفی نبرد. بی شک علم عروضِ نو وامدار وی است چرا که نجفی توانست با پژوهش ها و آثارش خدمت بزرگی به ...
خانه
