! لشکر دشمن آمده و دارد می آید، پدر ما را در می آورند. یعنی یأس و ناامیدی و خودکم بینیِ در مقابل دشمن و یک گرایش قلبی پنهان به دشمن در آنها وجود داشت؛ امّا عدّه ی دیگر که اکثریّت بودند گفتند نه، قضیّه این جوری نیست، هذا ما وَعَدَنَا اللهُ وَ رَسولُه؛ این دشمنی را قبلاً خدا و پیغمبر به ما گفته بودند؛ گفته بودند که شما وقتی وارد این میدان شدید، همه ی عوامل کفر و استکبار با شما دشمنی میکنند؛ این قضیّه را ...
.... زیرا کلمه ی دیگری که هم از لحاظ معنا و محتوا، و هم از لحاظ آوا و هماهنگی با کلمات ردیف یافته ی آن (که دو طرف آن قرار گرفته اند) با آن، یکی باشد یافت نمی شود. این می رساند که در کلمات انتخابی هر جمله و جمله های انتخابی هر آیه، آن اندازه دقت به کار رفته که از توان بشر بیرون می باشد، زیرا این گونه رعایت دقیق کلمات و جملات انتخابی، به احاطه ی کامل و حضور ذهنی بالفعل نیاز دارد و انسان هر اندازه که ...
شرایع آنان می باشد، که تمام آنچه در آنها آمده در قرآن فراهم است. 2. دومین نکته آنکه به کارگیری ابزار علمی برای فهم معانی قرآنی، کاری بس دشوار و ظریف است، زیرا علم حالت ثبات ندارد و با پیشرفت زمان گسترش و دگرگونی پیدا می کند و چه بسا یک نظریه ی علمی- چه رسد به فرضیّه- که روزگاری حالت قطعیّت به خود گرفته باشد، روز دیگر هم چون سرابی نقش بر اب، محو و نابود گردد. لذا اگر مفاهیم قرآنی را با ابزار ...
جزا ببیند. (طه/15) شهامت پیامبر(ص) در پاسخ به غرض ورزان انصاری با بیان اینکه هدف از سؤال درباره زمان قیامت این بود که پیامبر(ص) بگویند نمی دانم و آنان این پاسخ را دستاویزی برای شبهه افکنی در نبوت ایشان قرار دهند، ادامه داد: پیامبر(ص) پاسخ دادند من زمان قیامت را نمی دانم؛ میزان علم من به اندازه ای است که خدا به من آموخته است و ادعایی بیش از این ندارم که این پاسخ ایشان عظمت وجود خاتم ...
...، عنوانی برای تطهیر آن از همۀ پلیدی ها می گردد، و باعث می شود که انسان از خود و مردم روی گردانیده و نزول سلطان قرب خداوندی را مشاهده کند. می گویم مرحوم قاضی سعید در این زمینه، نیکو سخن گفته، خدایش جزای خیر دهد، ولی اگر آنچه را که در تأویل استجمار بیان داشته بدین صورت می گفت که بواسطۀ تواضعی که برای آدمی از مس بدن با زمین پیدا می شود و فناء انیّت او، نفس آدمی برای درک این حقیقت که طهارت از ...
الله علیه و آله) فرموده: إنّ الرجل الاعجمی من اُمّتی لیقرأ القرآن بعجمیّته، فترفعه الملائکه علی عربیّته (23)؛ هر فرد غیر عرب از امت من که قرآن را با لهجه ی غیر عربی بخواند، فرشتگان آن را بر وفق لهجه ی عرب بالا برده به ساحت قدس الهی عرضه می دارند. همین است معنا گفتار دیگر پیامبر (صلی الله علیه و آله) که فرموده است: من در میان امتی مبعوث شده ام که در میان آنان عجوز و پیرمرد و نوجوان پسر و دختر ...
استخراج و اکتشاف (ظاهر نمودن) به کار رفته است. هم چنین فَسَرَ، مطلق بیان و توضیح است. ولی فَسَّر دلالت دارد که در تبیین و تفسیر، نیروی بیشتری به کار افتاده و کار به آسانی انجام نگرفته، وگرنه ترجمه ای بیش نیست. تأویل، از ریشه ی اَوْل گرفته شده، لذا تأویل به معنای اِرجاع دادن می باشد. تأویل در موردی به کار می رود که گفتار یا کرداری مایه ی شبهه گردیده، موجب حیرت و سرگردانی شده باشد. لذا تأویل ...
[به دلخواه خود ،] از متشابه آن پیروی می کنند ، با آنکه تأویلش را جز خدا و ریشه داران در دانش کسی نمی داند . [آنان که] می گویند : ما بدان ایمان آوردیم ، همه [چه محکم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست ، و جز خردمندان کسی متذکر نمی شود . (آل عمران،آیه ی 7) این سؤال به دو گونه قابل طرح است: اولاً؛ از ظاهر تعبیر قرآن چه استفاده می شود؟ ثانیاً؛ به طور کلی، آیا امکان دست یابی به ...
، فاجعه ی تشابه دامنگیر بسیاری از آیات قرآن گردید. وجود گروه دوم متشابهات، تشابه اصلی، کاملاً طبیعی می نماید؛ زیرا این گونه تشابه در اثر بیان معانی ژرف توسط اَلفاظ متداول عرب- که برای معانی سطحی ساخته شده- پدید آمد. قرآن در اِفاده ی معانی عالیه راهی پیموده که هم برای عامّه ی مردم جنبه ی اقناعی داشته باشد و هم علما و دانشمندان را متقاعد سازد. لذا در بیانات خود، بیشتر فنّ خطابه و برهان را به هم ...
سرویس اندیشه جوان ایرانی به نقل از راسخون ؛ بخش مقالات دینی: نویسنده: محمدهادی معرفت تشابه در آیات قرآن دو گونه است: تشابه اصلی و تشابه عرضی. تشابه اصلی آن بود که کوتاهی لفظ موجب نارسایی در افاده ی بلندای معنا شده و احیاناً شبهه انگیز شود. این آیات بیشتر در رابطه با اصول معارف و معرفت شناختی است. تعداد این قبیل آیات متشابه نسبت به مجموع آیات قرآنی اندک است و با مراجعه به ...
خانه
