حسن حسینی و معلم و قیصر و میرشکاک همه بودند. آن جمع در اثر زیاده خواهی نظام فکری که دنبال مروج و مبلغ بود نه شاعر و اندیشمند از هم گسست. قدر آن جمع را ندانستند و از آنها خواستند که بیایند در راهپیمایی ها و اجتماعات شعر بخوانند و از این محیط به تعبیر خودشان تنگ و ترش حوزه یا محیط های چوب گردویی خارج شوند و در خدمت خلایق قرار گیرند. این نگاه باعث شد آن جمع، پراکنده و گروه گروه شدند و هر کدام به ...
رضا سیدحسینی و فرخ تمیمی نیز رابطه خوبی داشت. مظفر رویایی، با ترسیم موجز سیر تحولات ادبی پس از نیما، در مورد جایگاه ادبی و سویه های شعری نادرپور گفت: نادرپور شاعری میانه رو بود و به هیچ روی نمی توان او را شاعری آوانگارد دانست. می توان نادرپور را، که به هیچ وجه به دنبال ایجاد فرم های انقلابی در شعر نبود، به نوعی ضربه گیر نیما و تحول ادبی او دانست. البته وی در شعرش یک ریتم توسعه، بهبود و ...
، در دل حکومت های ایدئولوژیک با خشونت های افسون کننده و رمانتیک شکل می گیرد [بر من عیب نگیرید! بسیاری از معتقدانِ مارکسیست اتحاد جماهیر شوروی، با رنگین ترین لحظات سرمستی و بوسه های جامعه آرمانی طبقاتی، جلوی جوخه های استالین قرار گرفتند!]، از همین رویکرد شکل می گیرد؛ مطمئنم که اگر چند سده زودتر، Cinema ظهور کرده بود، سینمای مستند، در دوران Assassination انقلاب فرانسه، به شکوفایی شگفت انگیزی می رسید ...
خانه
