سایر منابع:
سایر خبرها
بهترین های هفته را در صفحه به چاپ می رساند. نوجوانان مشهد هم مجله با شور می خریدند تا اشعار خودرا در آن بخوانند. در جوانی با دوستان دانشجویش حلقه ی ادبی و شاعرانه ی خودشان را ترتیب دادند و به خواندن و نقد کردن اشعارشان پرداختند. سال 55 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و با این که فلسفه خوانده بود معلم ادبیات شد؛ معلمی که وزن های عروضی را از معلمان ادبیات خوانده بهتر می دانست او پدری ارتشی داشت که حافظ ...
.... *تخصص شما چیست؟ -ما هم پشت پدر پنهان شدیم(با خنده) و مشغول کارهای تحقیقی و تبلیغی دین هستیم. *پس مسئولیت کتابخانه نجف بر عهده شماست؟ -بله! به طور موقت، البته کتابخانه یک تولیتی متشکل از هیأت امنای عراقی و یک هیأت امنای ایرانی است که بر هر گونه کارهای کتابخانه نظارت دارند، مرحوم حاج شیخ رضا یکی از اعضا هیأت تولیت بود و اکنون برادرم آقای دکتر محمدآقا ...
کند و شاعر چه بخواهد چه نخواهد، شعرش تصویری از زوایای پنهان درون او و آینه ای است که هر چه زنگار از رخش ممتازتر باشد، غماز تر است و ماندگارتر. اما یکی از چیزهایی که ما را از گذشتگان دور می کند، نوع نگاهمان به پیرامونمان است. قبلا همه ی شاعران یک چیز را می دیدند و از روی دست هم کپی می کردند یعنی در واقع یک نفر چشم باز می کرد و چیزی می دید و دیگران چشم بسته او را تایید می کردند و نگاهشان و ...
مقدمه گستره منابع تاریخی، به خصوص تاریخ اجتماعی، در میان جوامع و اقوام مختلف، فرق دارد. برای مثال، قومی مانند عرب که به انساب اهمیت می دهد، و فراوان کتاب نسب می نویسد، در مقایسه با اقوام دیگر، مخصوصا جوامع متمدن که اساسا به نسب اهمیت زیادی نمی دهند و کتابی در این باره نمی نویسند، این تفاوت را از منظر منابع دارد که آثار نسب، برایشان یک منبع مهم تاریخی است، در حالی که دیگران فاقد آن هستند. به همین ترتیب، برخی از ژانرهای خاص ادبی برای انعکاس بخ ...
، آینده را تصور کند و کار کند. خیلی از فعالان عرصه ترانه در شرایط فعلی کارهای شان تاریخ مصرف دارد چون خیلی موج سواری می کنند و با تب روز کار انجام می دهند. با فروکش کردن تب هم فراموش می شوند. باید به سمت مواردی رفت که هرگز کهنه نمی شوند. در واقع یک یکسری چیزهای اصیل و همیشگی در جامعه انسانی و هنری وجود دارد که هیچ وقت کهنه نمی شود. شما هیچ وقت نمی توانید بگویید بزرگان ادبیات کلاسیک ما ...
... ورزش پادشاهان ایران چوگان در ایران باستان ، بازی شاهان و بزرگان بوده و در زمان هخامنشیان بازی می شده است. چوگان به هنگام کشورگشایی داریوش اول در هند، به این شبه قاره رفت و در آنجا رواج زیادی پیدا کرد. تاریخچه چوگان این هست که پرجنبش که نیمی اسب و نیمی سوار آن را اجرا میکنند، در نوشته های ایرانی از کارنامه اردشیر بابکان گرفته تا ترانه های مردمی و اشعار شعرای بزرگ وجود دارد.نام چوگان ...