شعر را درباره همسرش می گوید. همین نگاه را منزوی هم دارد. آنجا که می گوید: من از تو سرو عزیزم، ثمر نمی خواهم... . که استعاره از معشوق است. او در شهر دیگری بوده، سرو و گل و بلبل دیده و با آن ها زیسته است. چرا نیما می گوید میز تحریر من صخره های رودخانه هاست؟ باید به محیط زندگی او بروی. من بعد از 50 سال به یوش رفته و نیما را بهتر شناخته ام. آنجا که می گوید: بر جا دره ها چون مرده ماران، خفتگان اند ...
خانه
