ناگهان حس کردم اتوبوس خیلی به شانه نزدیک شد. مرز شانه را رد کرد و بعد، به تپه های نخاله کنار جاده هم خیلی نزدیک شد. بُراق نشستم! نفسم بند آمد! چرت نیم بندم پاره شد! چند ثانیه نکشید که چرخ اول سمت چپ، رفت روی تپه کوچک خاکی. اتوبوس کج شد به سمت راست و چند متر جلوتر، در ابر گرد و خاک، تعادلش را حفظ کرد و متوقف شد. نفسم را حبس کرده بودم، دادم بیرون و با همان بازدم، پر حرارت، یک یا ابالفضل بلند گفتم و ...
خانه
