الهی بروی کربلا؛ من برایت جلوی در خانه پرچم بزنم تا برگردی و ببینی و خوشحال باشی. بهش گفتم: شیرینی پخش کن پسرم! گفت حالا تو برو کربلا. لقمه نان و پنیرش را خورد و دوستش زنگ در خانه را زد و گفت بیا بیرون. نمی دانستم که دوستش می خواهد با موتور او را کجا ببرد. نمی دانستم با هم کجا رفتند. اسم دوستش علی بود. آن روز عصر از خانه بیرون رفت و دیگر بازنگشت . سیمین خانم از غصه کف دست هایش را به هم می کوبد و ...
خانه
