روایت جدایی دو برادر به فاصله شهادت و کلامی که ناگفته ماند

حسرت به دلم مانده است که یک نفر، یواشکی دهنم رو ببرم دم گوشش تا صدای آرومم را بشنود، سریع بگذارم در برم که مجبور نشم چشمام به چشم های متعجبش گره بخورد. آن هم چشمای محجوب و سرشار از خجالتش! ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)