خود فدا سازم برای تشنگی بی سرو سامان شدم تا که تو سامانم دهی کافر محضم من امشب تا که ایمانم دهی بی سوادم بهره از قرآن ندارم ذره ای آمدم ای روح قرآن فهم قرآنم دهی زنده جاوید گردد هر که باشد کشته ات دوست دارم تا بمیرم از دمت جانم دهی فطرسم، حرّم، گنه کارم، پشیمانم حسین آمدم تا طعم شیرینی ز گفتارم دهی ...