هرچند سوگند می خورم که من پای بره را لگد نکرده و نشکسته ام به خرجش نمی رود. سوار دست خود را بلند کرد تا آن دو را خاموش کند و گفت: بلی، بلی. این اسب از آن من نیست. اما من این اسب را ندزدیده ام. او را در جاده یافتم و چون کاری فوری داشتم سوارش شدم. اما خیال تصاحبش را نداشتم ... مگر این اسب مال شماست؟ خوب بگیرید. اما خواهش می کنم بیش از این در اینجا نگهم ندارید و بگذارید پی کارم بروم چون کار واجبی ...
خانه
