زندگی ات، آوار می شود بر سال ها بلاتکلیفی و دربه دری و تحمل داغ کسانی که روزگاری کاخ آرزو هایت را بنا می کردند. وای که این زلزله چه مصیبت بزرگی است. 50 روز از زلزله استان کرمانشاه گذشت و هنوز لرزه بر اندام سرپل ذهاب و قصر شیرین و ازگله و ثلاث باباجانی و جوانرود و کل مرز غرب و شمال غرب پیداست. هنوز چادرهای برزنتی و پارچه ای با پوششی از نایلون ها دایر است و هنوز هم شهر در جوار تلی از چادر ها و کانکس ...
به عشق فرزندان دیارشان و به امید آسمانی آبی تر هست که بار دیگر با زندگی آشتی کرده اند. روزنامه شهروند در گزارشی با عنوان ناخوشی های دوچندان ، آورد: اردوگاه، ورودی شهر را قُرقُ کرده: برادرم تخت قصد دارد، زخم بستر گرفته. وسعت اردوگاه، سفید هست: شما خودت بگو، یک آدمی که توان ندارد راه برود، چگونه زیر چادر و کانکس زندگی کند. چند 10 چادرسفید و چند 10 کانکس سفید، شانه به شانه هم نشسته اند ...
به گزارش ستاره ها، شهروند نوشت: آتش سوزی کانکس ها و چادرها دغدغه جدید زلزله زدگان کرمانشاه شده است.48روز از آن حادثه تلخ می گذرد، اما حالا ساکنان منطقه در این 48روز شاهد آتش سوزی حداقل یک چادر یا کانکس بوده اند. غروب چهارشنبه هم 10 چادر که به صورت زنجیروار در کنار هم قرار گرفته بودند، دچار حریق شدند. آتش سوزی حادثه ناگواری است که هر روز بسیاری از کانکس های کمپ و چادر اسکان زلزله زدگان سرپل ذهاب ...
مردمی هم که الان آمده اند به این جا زلزله زده هستند. حالا زمین زیر پای شان تکان نخورده است، ولی محروم هستند. بنابراین خیلی از این افرادی را هم که ما در کرمانشاه می بینیم آمده اند چادر الکی زده اند و خودشان را به جای مردم زلزله زده جا زده اند، قطعا خانه و زندگی و کارشان را رها نکرده اند که! آنها هم بخشی از محرومان جامعه هستند که نیاز به کمک دارند. من حتی از افرادی می شنیدم که می گفتند خدا را شکر زلزله ...
خانه
