حقیقی داشته باشد. اینجاست که وقتی می خواهند به او فقر و بیچارگی ذاتی اش را بفهمانند و می خواهند إحاطه حقیقی نفس ما را به وی بیان کنند به آن گل می گویند: هر چه تو داری از اوست، ما بکم من نعمة فَمِن الله ، هر که تو را می ستاید در حقیقت وی را ستوده که همه زیبائی های تو مال اوست. له الحمد للّه الحمد و هر خیری که از تو سر می زند در حقیقت از او سر زده است که ما رمیت اذ رمیت ولکنّ الله رمی ، او ...
خانه
