هنگام جراحی، رباعی ای گفتم که به عنوان کفاره اشعار امروزم می خوانم: از کوثر جان شراب بی حد بفرست، ما را چو کبوتری به مشهد بفرست/ هرجا که دلت گرفت و حالت بد شد، ای دل صلوات بر محمد(ص) بفرست . گر بر سر نفس خود امیری مَردی، از قحط مواد اگر نمیری مردی/ در مرکز پایتخت با حال خراب، جنس از موتوری اگر نگیری مردی! و دلباخته کشف و کرامات نشو، خام سفر حجاز و شامات نشو/ خواهر! زنِ هرکه می شوی طوری ...
خانه
