سایر منابع:
سایر خبرها
اتوبوس های خودران روسی به زودی وارد بازار می شوند
اتوبوس از یک اپلیکیشن موبایل برای اعلام مقصد خود به اتوبوس استفاده خواهند کرد. موسسه پژوهشی NAMI از سال 2017 آزمایش این اتوبوس خودران در مسیرهای غیر عمومی آغاز می کند و در صورت موفقیت آمیز بودن این آزمایش، اتوبوس های خودران وارد خیابان های شهرهای مختلف روسیه خواهند شد. اگرچه بعید است که این اتوبوس روزی در جایی خارج از روسیه استفاده شود، اما این احتمال وجود دارد که فناوری های به کار رفته در آن در سایر خودروها نیز استفاده شوند. ...
اتوبوس بدون راننده روسی در راه خیابان است
آنا - در جهان امروز عزم راسخی برای سپردن فرمان به دستان ماشین شکل گرفته و این تب به روس ها نیز سرایت کرده است. یاندکس ، موتور جست وجوی عظیم روسی در همکاری با شرکت کاماز که نماینده و شریک دایملر در روسیه است، به همراه شرکت نیمه دولتی NAMI که در زمینه تحقیقات هوش مصنوعی فعالیت دارد، روی پروژه ای فعالیت کرده است که اکنون به یک اتوبوس خودران منتهی شده است. اتوبوس خودران یاندکس گنجایش حمل 12 مسافر و ...
10 فناوری که آینده حمل و نقل را متحول خواهند کرد
خودروی پرنده خود را که FT-X نام دارد، در سال 2025 رونمایی و در آسمان به پرواز درآورد. پهپادهای مسافربری خودران همانطور که چند ماه پیش در خبرهای تک شات خواندید اولین نمونه از این پهپادها توسط یک شرکت چینی به نام EHang رونمایی شد که مورد توجه بسیاری از علاقه مندان نیز قرار گرفت. این پهپاد 184 نام دارد و از جمله مشخصات آن می توان به قد یک متر و پنجاه سانتیمتری و وزن 200 ...
نوار سلامت روی خطوط مرزی
. البته به گفته مسئولان پایانه در مناسبت های خاص بیش از 20 اتوبوس پاکستانی مسافرهایشان را به میرجاوه می رسانند. وظیفه پزشکانی که در این مرکز فعالیت دارند گرفتن تست غربالگری از اتباع پاکستانی است. به کودکان زیر 15 سال قطره فلج اطفال می دهند و در صورت نیاز واکسیناسیون می شوند. اتباعی که مشکوک به بیماری سل یا مالاریا هستند برای نیم ساعتی در قرنطینه می مانند تا تست غربالگری و تشخیص بیماری ...
نوار سلامت روی خطوط مرزی
خانه هایشان یکی در میان، حمام و دستشویی هم ندارد ولی روستایشان چندی است صاحب خانه بهداشت شده است. مانند گذشته نگران نیستند که اگر روزی زن و بچه شان ناخوش احوال شود کاسه چه کنم چه کنم دستشان بگیرند. روستا با نزدیک ترین شهر که درمانگاه و بیمارستانی که لااقل دکتری داشته باشد 200کیلومتری فاصله دارد. و کوله ای به دوش دارند و وضعیت بهداشت شان هم تعریفی ندارد. از همه اینها که بگذریم چیزی که برایمان عجیب است فعالیت خانم دکتری در این مرکز مرزی است. دکتربنت الهدی صفدری حواسش به ما نیست. مشغول معاینه است، بعد از دقایقی متوجه حضورمان می شود. از او درباره کارش در چنین منطقه ای که شاید برای پزشک زن سخت باشد می پرسیم : من چند سال است که اینجا کار می کنم. طرحم را تمدید کردم. شاید حجم کار در اینجا به خاطر ورود زائران پاکستانی بالا باشد ولی خسته نمی شوم. به اهالی میرجاوه و روستاهای اطرافش عادت کرده ام. فکر می کنم جزیی از آنها هستم، خیلی از اطرافیانم تصور می کردند جای خطرناکی طبابت می کنم ولی باید بگویم اهالی اینجا آدم های ساده دل و ساده زیستی هستند . به شوخی به خانم دکتر می گویم که یعنی درخواست انتقال به بیمارستان های زاهدان را نداده اید؟ با خنده جواب می دهد: نه، برای چی باید بروم زاهدان. اگر بتوانم تخصص بگیرم همین جا می مانم . در بین گفت و گویمان رئیس دانشگاه زاهدان گوشی تلفن همراه را به دست خانم دکتر می دهد تا صحبت کند. آن سوی خط وزیر بهداشت است. صفدری هل می کند. کمی تپق می زند. دکتر هاشمی روز پزشک را به او و همکارانش تبریک می گوید و از تصمیمی که گرفته استقبال می کند و می گوید که اگر می خواهد چند سال دیگری در این مرکز بماند دستور می دهد تا مقدمات تحصیل وی در قالب بومی گزینی برای گرفتن تخصصش صورت بگیرد. مکالمه ای چند دقیقه ای که امید را در وجود خانم دکتر چند برابر می کند . وقت تنگ است و باید به مرکز بهداشت علی ابن ابی طالب(ع) در شهر میرجاوه برویم. از دور ساختمانی نوساز در میان خانه های خشت و گلی شهر کاملاً مشخص است. البته تا یادم نرفته است باید بگویم دکتر میری ساختمان در حال ساختی در میرجاوه نشان مان داد که قرار است تا سال آینده به بهره برداری برسد. بیمارستانی با ظرفیت 32 تخت و 2 اتاق عمل که می تواند جوابگوی بیماران این شهر و روستاهایش باشد. پیش خودم می گویم ساختن این بیمارستان در این نقطه از شهر که حتی جاده اش آسفالت نیست و برای به کار انداختن تأسیساتش باید از گازوئیل استفاده شود و از طرفی سیستم فاضلاب هم ندارد چه دردی دوا می کند؟ مرکزی با امکانات زایشگاهی مرکز بهداشت علی ابن ابی طالب آنقدر شلوغ است که آدم فکرش را نمی کند که در چنین جایی این همه مراجعه کننده باشد! دکتر زهره محمدی به پیشوازمان می آید. به گفته خودش برای دومین بار است برای طبابت به میرجاوه آمده. از او هم درباره امکانات مرکز بهداشت و کم و کاستی ها می پرسم : شرایط کاری اینجا خیلی سخت است. در ماه 8 شیفت داریم. زمانی که شیفت هستم مجبورم فرزندم را با خودم به اینجا بیاورم. 75 کیلومتر می آیم و همین اندازه باید برگردم به خانه ام. این کار هر روزم است. جمعیت بیماران هم بیش از اندازه است بویژه مراجعه زنان باردار. 6 ماهه دوم سال گذشته 630 زایمان در این مرکز داشتیم. نرخ باروری در سیستان و بلوچستان بخصوص در این منطقه خیلی بالاست و سال های گذشته خیلی از مادران هنگام زایمان جان خود را از دست می دادند یا به خاطر دوری مسافت در بین راه از دنیا می رفتند ولی در طرح تحول سلامت این مرکز به تسهیلات اتاق زایمان مجهز و 2 آمبولانس هم در اختیار این مرکز گذاشته شد. البته همچنان نیاز به تجهیزات داریم و اگر آمبولانس دیگری بدهند کمی فکرمان راحت می شود چرا اینکه اگر چند بیمار داشته باشیم که بخواهیم به شهر دیگری اعزام کنیم مجبور به انتخاب می شویم . دکتر محمد کوهکن یکی دیگر از 4پزشک این مرکز که از یزد به میرجاوه آمده از دستاوردی حرف می زند که اجرای آن در چنین منطقه ای غیرممکن به نظر می آید: میانگین بیمارانی که به این مرکز مراجعه می کنند روزانه بین 100 تا 120 نفر است. بیماری های تنفسی، انگلی، اسهال و استفراغ از بیماری های شایع اینجاست.60درصد مراجعه کننده ها زن و 30درصدشان بچه ها هستند. هر کس به این مرکز می آید برایش در سیستم مان پرونده سلامت درست می کنیم و پس از معاین ...