هوای حرم عشق

برداشت به امید تو ساک سفرش را ناگفته ترین خاطره دوروبرش را برگشت نگاهی به من انداخت و خندید بوسید در آن لحظه آخر پسرش را برخاسته بود العطش از مجلس روضه آتش زده بود آه دل شعله ورش را پر زد به هوای حرم عشق که شاید یک روز بریزد همه جا بال و پرش را آهسته فقط گفت امان از دل زینب ... ... ادامه خبر

جستجوگر خبر فارسی، بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است (قانون تجارت الکترونیک). برای مشاهده متن خبری که جستجو کرده‌اید، "ادامه خبر" را زده، وارد سایت منتشر کننده شوید (بیشتر بدانید ...)