سایر منابع:
سایر خبرها
و ادراک هستند. علاّمه طباطبائی ذیل آیه اوّل سوره حدید، دلیل این مطلب را چنین بیان می کنند که اگر در جایی قرینه ای وجود داشته باشد، دالّ بر اینکه لفظِ ما هم عقلا و هم غیرعقلا را شامل می شود، بنابراین، اشکالی بر این تفسیر وارد نیست. خداوند در آیات بعد، اسمایی از خود بر می شمارد که مربوط به عقلا است؛ مانند احیاء (الحدید/ 1) و عالِم به ذات الصّدور (همان/ 6). پس لفظِ ما همه موجودات را شامل ...
این آیات نیز می فرماید: فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لَا أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَی ... غرض این است که بدانیم قرآن کلام انسان نیست، بلکه کلام خالق انسان است که حقیقت و کمال مطلق است. در عین اینکه خداوند انسان را خلق کرده اما با این بنده ضعیفش سخن می گوید و در عین حال بهترین صورت را نیز به او داده است چنان که می فرماید: وَ صَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ ...
عالم اسما و صفات محدود نمی گردد، بلکه به عالم اعیان و حقایق خارجی کشیده می شود (فیض کاشانی، 1390، ص188). بنابراین نبوت مطلقه هنگامی که در مقام تدبیر حقایق خارجی و عالم ماده و طبیعت باشد، با نبوت مقیده پیوند می خورد و با مظهری از مظاهر طبیعت، یعنی ابدان انبیا ظهور و تجلی می یابد و در هر زمان و به تناسب همان زمان، به صورتی خاص در شخصی تجلی می کند، تا اینکه در نهایت در عالم طبیعت مظهری تمام ...
مقدس پدری او به این عالم طبیعی جسمانی که مانند مهد است برای او و موطن نفس حیوانی که به منزله مادر است برای او... اشاره است به تقدم وجود نفس در معادن ذاتش؛ یعنی همان عقول مفارقه که خزائن علم خداوند هستند و کیفیت این تقدم در وجود عبارت از این است که نفوس، کینونتی عقلی و تجردی دارند؛ همان گونه که ( در این عالم ) کینونتی تعلقی دارند (همان، ص355). نکته شایان توجه آن است که تعبیراتی چون تنزل و ...
و فریاد می زد: ان شاءاللّه ، همه ابوجهل ها، ابوعلم شوند؛ همان سال که خدا، ابرهه و سپاه فیل ها را با ابابیل هایش فرو کوبیده بود. مدیون احساسم باشم، اگر تو را جز با واژه های سبز بستایم، واژه هایی به رنگ گنبد زیبایت. به یوسف چهره ات سوگند، مصر دل ها، چشم به راهِ شکفتن گل های تبسّم توست و خورشید زعفرانی عشقِ تو، هر صبح به دنبالِ تو از پشت کوه سَرَک می کشد. پیامبران، همیشه در ...