خانهسایر منابع:
با دوستان خود به اشتراک بگذارید
می پسندم
0
سایر خبرها
ماجرای نجات رزمنده ایرانی توسط سرباز شیعه عراقی
راستم روی زمین نشست و با صدای مهربان درخواست می کرد که از جایم بلند شوم تا تیر خلاص نزنند. گفت: قل یا محمد، قل یا علی، قل یا فاطمه، قل یا حسن و به همین صورت تمام اسماء مقدسه را صدا زد و من تکرار می کردم. متوجه شدم شیعه است و ناخودآگاه یک ارتباط عمیق عاطفی برقرار شد. احساس کردم برادر خودم است، بدون توجه به این که تا چند روز پیش ما با هم دشمن بودیم و می جنگیدیم. جان دوباره ای گرفتم و با ...
پذیرایی در استخبارات عراق با طعم کابل و لگد+تصاویر
را دید و شروع به داد و بیداد کردن کرد و سه چهار نفر دیگر هم دیدند و بالای سر من آمدند. می گفتند بلند شو، بلند شو و من هم فقط نگاهشان می کردم. خلاصه یک مقداری تیر دور و اطراف من زدند و دیدند من فقط دارم آن ها را نگاه می کنم. یکی از آن ها آمد و یقه من را گرفت و از پایین من را کشید بالای جاده و حدود پانصد متر من را روی زمین کشیدند و بردند کنار یکی از بچه های دیگر به نام آقای کاظم ترابی که او هم از هم ...
نقد مجموعه تلویزیونی ولایت عشق
کرد که حتی، به مدت چند روز امین از خلافت، عزل شد و بغداد در دست شورشیان بود. اما شورش به سرعت شکست خورد. پس از آن شورش، ناگهان فضل بن ربیع، متواری و مخفی شد. موضوع دخالت فضل در این شورش مورد تامل است. مهم این است که او پس از آن، از یک سو، خود را در معرض اتهام از سوی امین می دید و از سوی دیگر، حکومت او را حکومتی نابود شدنی می دید که ارزش حمایت نداشت. به هر تقدیر تا سال های سال از ...
وصیت نامه اش با یا علی اکبر لیلا آغاز شد و شهادتش را هم از امام رضا (ع) گرفت
. روزی که ما به بهشت معصومه(س) رفتیم، فضای روحانی ِ خاصی به وجود آمده بود و یک ساعت در خانه برایش عزاداری کردند. بعد از آنجا پیکرش را به هیئت بردند و چون بچه هیئتی بود اکثر هیئت های قم او را می شناختند، شب قبل پیکر را به گلزار شهدای قم برده بودند و برایش مدیحه خوانی کرده بودند. به دوستان مهدی افتخار می کنم که با نگاه به چهره های مؤمن شان یاد او می افتم بعد از شهادت آقا مهدی و ...
ثبت نام زیر 18 سال
علی موحدی/سرویس منتظران: بعد 7 الی 8 ماه که از اسارتمان می گذشت مسولین عراقی اردوگاه یک روز آمدند و بر اساس اطلاعاتی که از قبل از بجه ها گرفته بودند اسامی بچه های که زیر 18 سال بودند نوشتند و نگفتند که این اسامی را هم برای چه می خواهند. حدس گمان های بود که [...] علی موحدی/سرویس منتظران: بعد 7 الی 8 ماه که از اسارتمان می گذشت مسولین عراقی اردوگاه یک روز آمدند و بر اساس اطلاعاتی که از قبل از بجه ها گرفته بودند اسامی بچه های که زیر 18 سال بودند نوشتند و نگفتند که این اسامی را هم برای چه می خواهند. حدس گمان های بود که می گفتند که این ها را می خواهند آزاد کنند بنده هم جز افرادی بودم که عراقی ها اسمم را نوشته بودند. منتظر تصمیم عراقی ها بودیم که تقریبا بهار 1365 بود و آمدند اسامی را اعلام کردند و گفتند وسایل انفرادی را جمع کنید می خواهیم شما را از این اردوگاه ببریم برای ما خیلی سخت بود به بچه ها عادت کرده بودیم نسبت فامیلی هم با یک دو نفر از بچه ها داشتم از جمله محمد منتعلیوند که هم روستایی بودیم هم فامیل، اما کاری از دست ما بر نمی آمد ناچار به فراق و جدایی بودیم. وقتی ما را جدا کردند به اردوگاه 7 (رومادی 2) بردند ساختار اردوگاهها رومادی مثل هم بود چهار قاطع داشت قاطع ها 2 طبقه و متشکل از 8 اسایشگاه بود . این اردوگاه معروف بود به اردوگاه اطفال یعنی عراقی ها همه ی اسرای را که زیر 18 سال داشتند جمع کرده بودند داخل این اردوگاه قاطع 1 بیشتر اسرایی بودند که در عملیاتهای قبل از خیبر اسیر شده بودند مثل عملیات والفجر و ...... قاطع 2 اسرایی بودند که در عملیات خیبر اسیر شده بودند و قاطع 3 مجموعه ای بود از بچه های که مایل نبودند در قاطع 1 و 2 در بین بچه های حزب الهی باشند یا به عبارت اسارت بگوییم شوتی بودند شوتی بودند یعنی همه طور آدم داشتن. لات و جاسوس و... طرد شده بچه های حزب الهی بودند، اهل بزن برقص بودند با عراقی ها همکاری می کردند تعدادی هم بی تفاوت بودند و زندگی در بین حزب الهی برایشان سخت بود به اصطلاح بریده بودند از شانس بد ما را هم مستقیم بردندداخل این قاطع. بچه ها توجیه شده بودند واز قبل این پیش بینی را کرده بودیم که درچنین فضایی قراربگیریم. ما را تقسیم کردند و هر چند نفری را داخل یک آسایشگاه بردند. فضایی جدید را تجربه میکردیم خیلی زود متوجه شدیم که آدم های این جا متفاوت از محیطی است که ما قبلا بودیم نمی دانستیم به کی اعتماد کنیم، این بچه ها را که می بینیم انگار فرق دارند . بی خیال هستند،آن معنویتی که در بین اسرا ایرانی بود در اینها نبود، از رفتارشان خیلی زود متوجه شدیم که باید مواظب رفتار خودمان باشیم خیلی هاشان هم واجبات را ترک کرده بودند بعضی با این که کم سن سال بودند سیگاری بودند تازه متوجه شدیم که برای چه ما را اینجا آورده بودند در واقع آورده بودند برای استحاله این ها فکر کرده بودند که این بچه ها کم سن سال هستند پس میشود آنها را هم تغییر داد و اعتقاداتشان را از آنها گرفت افرادی هم داشتند که توجیه شده بودند که چگونه با ما ارتباط برقرار کنند (نمی خواهم اسم ببرم چون الآن در ایران هستند و می خواهند زندگی کنند ) جاسوسانشان فعال شده بودند و هر کسی مامور کسی بود البته تعدادی هم بودند که کار به کسی نداشتند و گاها حرفهای از سر دلسوزی میزدند ! اما جو غالب این قاطع برای کسانی بود که با عراقی ها همکاری می کردند. علی ا یحال ما خیلی زود فهمیدیم که کجا آمده ایم و باید چگونه برخورد کنیم با این که اکثرا کم سن سال بودیم اما 8 ، 9 ماهی را تجربه کرده بودیم افرادی هم که آنجا بودند همان طور که گتفم تیپ های مختلفی داشتنند. آنهایی که هم با عراقی ها همکاری می کردند هم تیب های مختلفی داشتند برخی که تابلو بودند و آشکارابرای عراقی ها جاسوسی می کردند مثل احمد تاکی (اسم می آورم چون همه اسرای ایرانی تقریبا او را می شناسند وبعد از آزادی هم به خارج از کشور رفت ) برخی مامور عقیدتی بودند و کار عقیدتی می کردند گرگ بودند درلباس میش مثل (ت ل) خیلی سعی کردند که ما را مثل خودشان خراب کنند اما لطف خدا و مقاومت آگاهانه بچه ها مانع شد. خود سربازانی هم که در این قاطع بودند ازلحاظ رفتاری فرق داشتند ابو جاسم سربازی بود گنده(هیکلی) بی منطق، مسءول برخورد فیزیکی (کتک و شکنجه). کریم که خیلی موزی بود و سعی می کرد با بچه ها ارتباط برقرار کند، این کریم بارها با من هم صحبت شد و قصدش هم تخلیه اطلاعاتی من بود که من هم سعی می کردم به گونه ای با او رفتار کنم که از طرفی نتواند من را تخلیه اطلاعاتی کند واز طرف دیگرنتواند بهانه ای برای شکنجه داشته باشد. بارها به طعنه می گفت که شما اخلاق ظاهریت خیلی خوب است اما باطنت سیاه است به من میگفت مسءول تحریکات (البته این ذهنیتی بود که او داشت الحمدالله بچه ها همه آگاه بودند) وبعدا زهرش را ریخت که در ادمه یادآوری خواهم کرد! اوحتی شناسایی کرده بود که چند نفرباهم همشهری هستند . او بچه ها را از لحاظ رفتاری شناسایی می کرد کرد و بر اساس شناختی که بدست می آورد برای شکنجه به ابو جاسم معرفی می کرد. یک مسئله را یاد آری می کنم و آن این که قاطع 2 جلو قاطع 3 قرار داشت و زمانی که ازاد باش بودیم بچه های قاطع 2که اکثرا در عملیات خیبر اسیر شده بودند از داخل آسایشگاه وازفضای بالای پنجره(روزنه) با اشاره و ایما ما را متوجه می کردند که وضعیت قاطع 3 چگونه است پنچرها به گونه ای نبود که ما افراد را به طور کامل ببینیم چون آنها را با بلوک بسته بودند و به اندازه یک کف دست باز گذاشته بودند .افرادی که با ما ارتباط برقرارمی کردند فقط چشمهایشان پیدا بود و با اشاره انگشت چیزهایی را به ما می فهماندند ویا اگر فرصت پیش می آمد ودور از چشم جاسوسها وسربازان، می شد صدایشان را متوجه شویم وبعضی وقتها نوشتهایی را از آنها دریافت می کردیم ،راه رفتن در پشت پنجرهای قاطع دو هم بهانه خوبی بود که ما با بچه های قاطع تبادل اطلاعات کنیم اما همه اینها باید با زیرکی ودقت کافی صورت می گرفت چون چشمهای زیادی مراقب ما بودند واگر متوجه می شدند باید تاوان پس می دادیم! شرایط سختی برای ما به وجود آمده بود باید با کسانی زندگی می کردیم که چهار چشمی مواظب رفتار ما بودند و کوچکترین رفتاری که از ما می دیدند به عراقی ها گزارش می دادند یک نکته هم عرض کنم و ان این که اینهای که با عراقی ها بودند هیچ حرمتی بیش عراقی ها نداشتن به قول آن سرباز (کریم) مثل میوه ای بودند که آبش را گرفته باشند و تفاله ا ش مانده است راه برگشت برای آنها از دید عراقیها وجود نداشت بزدلانی بودند که وطن فروشی می کردند . بچه های ما دنبال راه چاره بودند که از این جهنم بیرون بیایند جهنم از این جهت که زندگی با افراد لا قید خود فروخته ای بود که مرعوب شده بودند وبه راحتی وطن فروشی می کردند خیلی برای ما درد آور بود عده ای که تا دیروز هم رزم ما بودند اما حالا چشمها یشان را بسته بودند و خواسته یا ناخواسته گوش وچشم دشمن شده اند وبچه های عزیز ما را برای شکنجه به دشمن بی رحم معرفی می کردند. شکنجه ، آزار و اذیت عراقی ها ما را ناراحت نمی کرد چون توقع ای از دشمن بعثی نداشتیم، انتظار مهربانی از شقی ترین آدمهای روی زمین شاید خوش خیالی بود! بچه ها می گفتند این مثل معروف را” من از بیگانگان هرگز ننالم که هرآنچه با من کرد آن آشنا کرد! ما برای برون رفت از این وضعیت مجبور به مخالفت بودیم.در این شرایط مخالفت ما چه می توانست باشد؟ خوب هر آنچه که وراقی ها توقع داشتند ما خلاف آن آنجام می دادیم بدترین حالت برای آنها این بود که ما افراد آنها که مأمور کرده بودند با ما رابطه داشته باشند تحویل نمی گرفتیم، در آن فضای آلوده بچه های ما با جدیت تمام پایبندیشان را نسبت به ارزشهایمان نشان می دادند.آنچه که که حساسیت آنها را بر می انگیخت و برای آنها نا خوش بود، ما پایبند بودیم. مهمترین موضوعی که آنها(عراقیها)را آزار میداد اعتقادات دینی وسیاسی ما بود. حتی نوع پوشش ما هم مورد توجه آنها بود . این قدر به قول عراقی ها مخالفت کردیم که خود عراقی ها هم خسته شده بودند می ترسیدند که ما روی افراد آنها تأثیر بگذاریم.خلاصه اینکه از تغیر دادن ما مایوس شدند آنها ترسیده بودند که ما روی جو قاطع تاثیر بگذاریم بازار کار ابو جاسم هم گرم شده بود هر روز چند نفر را برای باز جویی و شکنجه به غرفه می برد البته همکاری جاسوسها هم که چه کسی را برای شکنجه ببرند بی تاثیر نبود. اولین افرادی که ازبچه های ما به غرفه ابوجاسم بردند و شکنجه شددن برادران: رجبعلی کیانی از خمین شهر مهدی ولایتی از نجف آباد ، مصطفی امامی از سمنان و چند نفر دیگری بودند که اسامی آنها یادم نیست. ازجمله دوستانی که با ما بودند و مقاومت می کردند و سربازان و جاسوسان را خسته کرده بودند (علاوه بر افرادی که اسم بردم ) نریمان امرایی اسد علی امرایی عباس شمس اله زاده فرود آزادبخت از کوهدشت، جمعه عبادی از اهواز و دوستان دیگری که حضور ذهن ندارم . درج شده توسط : بهزاد باقری / دبیر سرویس شهدا و منتظران " میرملاس نیوز "bagheri1348@yahoo. ...
تخریب آثار باستانی؛ مراحلی سیاه در تاریخ بشریت
را با این استدلال که مجسمه ها به منزله بت هستند، انجام داد. سپس اعضای طالبان در مارس 2001 مجسمه ها را با بمب گذاری به صورت کامل منهدم کردند. فجایع داعش در عراق مجسمه ابوتمام: مجسمه بزرگ ابوتمام، شاعر عرب و صاحب دیوان حماسه در ژوئن 2014 فقط چند روز پس از اشغال موصل توسط داعش تخریب شد. مرقد اربعین: در پایان سپتامبر 2014 مرقد اربعین در شهر تکریت عراق منفجر شد. در این ...
روایت احمدی مقدم از اتفاقات 88
. یک طرفش باغ انبوهی است که هنوز هم هست و از آنجا با خمپاره 60 زدند. به آنجا که رفتیم، چند تا از بچه ها مجروح افتاده بودند که جمع شان کردند و بردند. در مورد عملیات منافقین و زدن شهید صیاد شیرازی باید به دستگاه های اطلاعاتی مراجعه کنید. اینها عملیات های سفارشی بعثی بود. بچه های بدر از باغ های اطراف با کاتیوشا، بغداد و کاخ را می زدند، آنها هم این را زدند. آنها رفتند عُدی صدام را زدند، آنها ...
صحنه های غیرقابل پیش بینی که در رمضان رقم خورد
ریخته بود. جوان رفته بود و پیر برگشته بود. هر چند قلبی جوان و روحیه ای با طراوت داشت. به او گفتم: من را می شناسی؟ گفت نه گفتم یادت هست گفتم جلو تانک ها نرویم. تو رفتی و من برگشتم. خندید و گفت: یادم آمد گفتم چی شد؟ گفت: آن طرف خاکریز که رفتم سربازان عراقی ما را اسیر گرفتند و بردند. مقاومت بچه ها قابل تحسین بود. عده ای مقاومت می کردند و عده ای در تلاش بودند خود را نجات دهند. در این لحظه ...
قصه ی هویت آزادگان غصه دار است
بود که رای ش تمام کننده بود. این عوامل به قدری دقیق در کنار هم چیده شده بودند تا امیدواری و تلاش در مجموعه آزادگان به وجود بیاید و اسرا به سلامت به کشور بازگردند و خللی ایجاد نشود. در آنجا عده ای مامور بودند از پیرمردها مراقبت کنند و هوای شان را داشته باشند و تر و خشک شان کنند و آنان را به حمام ببرند. عده ای نیز مراقب کودکان بودند. عده ای نیز از جانبازان اعصاب و روان نگه داری می کردند ...
