ستاره | سرویس فرهنگ و هنر حاشا که من به موسم گل ترک می کنم من لاف عقل می زنم این کار کی کنم مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم کی بود در زمانه وفا ...
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم دوستان از راست می رنجد نگارم چون کنم نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار عشوه ای فرمای تا من طبع را موزون کنم ...
برای حضرت عباس(ع)؛ فدای همت مردی که داد آخر دست سروده های آیینی ابوالفضل زرویی نصرآباد نیز پرمخاطب است. اشعاری در این حوزه از وی موجود است که با فخامت هرچه تمام تر، سروده شده است و او را یک شاعر آیینی جدی عنوان می کند. از این جمله، قصیده ماندگاری است در وصف حضرت ابئالفضل العباس علیه السلام: شراره می کشدم آتش از قلم در دست بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟ ...
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات در یکی نامه محال است که تحریر کنم با سر زلف تو مجموع پریشانی خود کو مجالی که سراسر همه تقریر کنم آن زمان کآرزوی ...
ستاره | سرویس فرهنگ و هنر عمریست تا من در طلب هر روز گامی می زنم دست شفاعت هر زمان در نیک نامی می زنم بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود دامی به راهی می نهم مرغی به دامی می زنم اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو حالی من اندر عاشقی داو تمامی می زن ...
...> 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 تعبیر فال حافظ شما زمان رفت و عمرت را بدون اینکه چیزی بدست بیاوری از دست دادی. فقط زنده بوده ای اما زندگی نکرده ای. آرزویی کرده ای بدون اینکه برای رسیدن به آن تلاش کنی. اعتقاد داری که انسانی بدشانس هستی ولی این طور نیست، خودت فرصت ها را از دست داده ای. هنوز وقت هست. بندگی خداوند را فراموش مکن و برای تلاش کردن برخیز. 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 شاهد فال: غزل شماره 344 - عمریست تا من در طلب هر روز گامی می زنم ...
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، خوانش و تفسیر غزل شماره 30 دیوان اشعار حافظ با حضور شهروندان علاقه مند به شعر فارسی در خانه فرهنگ نوردانش برگزار شد. رحیم کاویان کارشناس برنامه در ابتدا گفت: غزل شماره 30 حافظ می گوید زلف تو با جاذبه ای که دارد دل های زیادی را به خود جذب کرده و رهایی از آن برای مردمان هوشیار هم بسیار طاقت فرساست چه برسد به من که مست عشق تو هستم. در ادامه ...
خانه
