صدای پدرم را می شنیدم که با بغض و آه در راهرو بیمارستان فریاد می زد شبنم شبنم و من حتی توان یک کلمه حرف زدن نداشتم تا پدرم من را پیدا کند. لحظه های بسیار سخت و تلخی بود پدرم چند بار از کنارم رد شد؛ اما به دلیل سوختگی زیاد و متورم شدن صورتم من را نشناخت. دست آخر در بین آن همه کودک پیدایم کرد. آن قدر آن لحظه ها سخت بود که حساب ندارد. من که از آن روزها را گذراندم بیشتر قدر لحظه های زندگی ...
خانه
