“طلای سرخ” دارد. عطر و طعم “یاقوتِ” ما را همه جهانیان چشیده اند. “زعفرانِ ایران” برای انسانِ بی قرار، عبوس و تلخ و نحیف و نگران، نسخه ای شفابخش است. هر گل برگِ باغستان سرخِ ایران، سازی ست دلنواز که شکوهِ ارکسترِ رستگاری را پژواک می دهد. ابن سینا، عین القضات، حافظ، ملاصدرا، خواجه نصیر، جامی، غزالی، سعدی، مولانا، عطار، امیرکبیر، مراغه ای، نیما، پروین، حنانه، کمال ...