سایر منابع:
سایر خبرها
بر پایه احادیث است و در دانشگاه الأزهر مصر و مدارس دیوبندیه تدریس می شود) (طیب، 1340: 191)؛ الفوز الکبیر فی اصول التفسیر؛ ازاله الخفاء عن خلافه الخلفاء؛ الانصاف فی بیان سبب الاختلاف؛ قره العینین فی تفضیل الشیخین؛ عقده الجید فی احکام الاجتهاد والتقلید (جبرئیلی، 1391: 224-225). در زمان شاه ولی الله دهلوی، ظهور اندیشه های خرافی هندوها و ادیان محلی و استعمار انگلستان و تأثیر آن به عنوان ...
، 1385٫ – ابن میثم بحرانی، کمال الدین میثم، شرح نهج البلاغه، بیروت: دار الثقلین، 1420ق. – استیس، و.ت، فلسفه و عرفان، ترجمه بهاءالدین خرمشاهی، تهران: سروش، 1375٫ – ایزوتسو، توشی هیکو، خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران: شرکت سهامی انتشار، 1381٫ – جعفری، محمدتقی، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ج16، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1368٫ – حسن زاده ...
این مسئله تنوع کتب ایشان است. برای نمونه، در 1392 ه.ق. در سفر خود به مصر با رئیس دانشگاه الأزهر شیخ سلم بشری نشست هایی داشته است؛ از آنجایی که شیخ احساس کرد درباره عقاید شیعه فاقد آگاهی کافی است، لذا از وی خواست مسائل مورد اختلاف را از طریق نامه نگاری بر یکدیگر عرضه کنند. این نوع مناظرات حدود 6 ماه طول کشید و در 12 نامه به پایان رسید. سپس، علامه مباحثی را که بین آنها رد و بدل شده بود، در قالب ...
، تهران: انتشارات اسلامیه، الطبعه الثانیه. مجلسی، محمد باقر (1404). بحار الانوار، بیروت: مؤسسه الوفاء. محمدی ری شهری، محمد (1385). دانش نامه عقاید اسلامی، با همکاری رضا برنجکار و ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم: سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، چاپ اول. مشکور، محمدجواد (1375). فرهنگ فرق اسلامی، مقدمه: کاظم مدیر شانه چی، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی، چاپ سوم. ...
، تالش ها، مردم اطراف اصفهان و... . درواقع در ایران پیش از اسلام، فقط این دو پدیده قومی وجود داشته اند و این دو نیز در بیشتر موارد با یکدیگر همگون شده و از نظر زبانی نیز قادر به درک یکدیگر بوده اند. قوم نام هایی (ethnonym) که امروز در ایران می بینید همه در دوران پس از اسلام به وجود آمده اند. بنابراین هیچ یک از - به اصطلاح - اقوام یا خرده فرهنگ ها یا ساکنان یکی از مناطق ایران نمی توانند ادعا کنند این ...
حکومتهای غالب از ابتدا تا زمان مشروطه که خود نقطه عطفی در تاریخ ایران محسوب می شد، بیشتر به صورت استبدادی و سلطنت مطلقه بودند و خودکامگی و خودمحوری جزء ذاتی آن حکومتها بود. البته بعضی از آنها مانند کریم خان زند مردم دار بودند؛ اما مردم مدار نبودند. بنابراین مشروطیت اولین حکومت در تاریخ ایران است که در پی تعدیل و مشروط کردن حکومت بود و تا حدود زیادی از غرب الهام گرفته است. البته در مصر و قفقاز ...