سایر منابع:
سایر خبرها
شهریار نباید از مردم چادرنشین و روستایی برای کارهای خود استفاده کند. اساس این امر این است که چون آنان سفره های رنگین ندیده اند، با دیدن آن وسوسه می شوند: از مردم چادرنشین و روستا و جماعت بی سر و پا که هرگز چشمشان بر خوان نان و طبق طعام نیفتاده، نبوده باشند؛ چرا که این قسم مردمان که حسرت آش و نان در دل می برند، اگر هزار سال در میان آدم گردیده، الوان اطعمه خورند، باز چشم و دل ایشان سیر نمی شود، و از ...