رندانه سراغ مجروحان جنگی بستری شده در آلمان رفت و از کرخه تا راین را ساخت. جنگ بوسنی او را به خاکستر سبز رساند که تلاشش در زمان خود به چشم نیامد. دو سال بعد دوربین حاتمی کیا بار دیگر به دفاع مقدس معطوف شد؛ در بوی پیراهن یوسف قصه انتظار را به تصویر کشید و البته دردها را هم فراموش نکرد: قصه انتظارهای ناتمام، آزادگانی با چهره ای دگرگون، شهری که مثل قبل نیست.... برج مینو میان واقعیت و خیال گذشت و بهانه ...
خانه
